Μια φιγούρα που αγαπήσαμε να μισούμε...
To NBA In Greece, συνεχίζοντας την σειρά αφιερωμάτων του στα τέρατα της προπονητικής, αποτείει φόρο τιμής στο μεγαθηρίο της στρατηγικής, τον ανερχόμενο coach της Team USA, Gregg Popovich και σχολιάζει τον ρόλο του στην ομάδα που τόσο πιστά υπηρετεί εδώ και 20 χρόνια.
Βασική διευκρίνιση: αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές βαφτίζουμε την προηγούμενη πρόταση ως λανθασμένη. Δεν παίζει κάποιο ρόλο στους Spurs, ΕΙΝΑΙ οι Spurs. Το ΝΒΑ In Greece δεν σχολιάζει τον Pop, απλά τον παρατηρεί ευλαβικά και θαυμάζοντας το μεγαλείο του, το μεταβιβάζει στους αναγνώστες του.
Τι να πει κανείς για αυτόν τον σερβοκροατικής καταγωγής προπονητή; Σπουδαστής στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών, εκπαιδευμένος στην κατασκοπία ενάντιον της Σοβιετικής Ένωσης, ιδιόρυθμος αρκετά ώστε να κρατήσει 4 βασικούς εκτός παιχνίδιου σε ματς εκτός έδρας ρισκάροντας πρόστιμο αρκετών μηδενικών, πεισματάρης και αδιάλακτος. Η χρυσή τομή μεταξύ προπονητών “παλίας κοπής” και του σύγχρονου μπάσκετ. Αρκετά οξύς ώστε να μπορεί να διαβάσει τον εκάστοτε παίκτη, την οποιαδήποτε ομάδα και να αντιδράσει κατάλληλα, να πάρει την απόφαση σαν κομάντο εκεί που κανένας δεν τολμάει.
Ο Gregg λοιπόν, πρωτοεμφανίστηκε στην πόλη του San Antonio το ‘88, προερχόμενος από ελάσσονα πρωταθλήματα (υπήρξε μάλιστα για 6 χρόνια προπονητής της αεροπορίας στο εργασίακο πρωτάθλημα), όπου και παρέμεινε μέχρι το 1992, τελώντας μέλος του βοηθητικού επιτελείου του Larry Brown. Έπειτα από ένα σύντομο διάλειμμα δύο χρόνων, ως βοηθός του Don Nelson στο Golden State των RMC, επιστρέφει στους Spurs (αξίζει να σημειωθεί ότι ο τύπος είχε τη μαγκιά διορισμένος ως GM να διώξει τον τότε προπονητή που είχε αποτύχει παταγωδως ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ). Ως βασικός προπονητής πλέον απαλλάσσεται από τον Dennis Rodman λόγω κακής χημείας και από εκεί το χρονόμετρο αρχίζει να μετράει...
Λόγω αλλεπάλληλων τραυματισμών του βασικού ρόστερ η σεζόν τελειώνει με τους Spurs να βρίσκονται στο πάτο της βαθμολογίας με αποτέλεσμα να κερδίζουν το 1ο pick του επερχόμενου Draft. Kαλά μαντεξατε... “With the first pick in the 1997 NBA-Draft the San Antonio Spurs select Tim Duncan from Wake Forest University” και εγένετο Τhe Τwin Τowers. O Popovich εκμεταλευόμενος άμεσα τόσο την επιθετική, όσο και την αμυντική ισχύ του διδύμου αποτελούμενο από τον “Ναύαρχο”-Robinson και τον άγουρο Tim, ξεκιναει ενα rampage σαρώνοντας τα πάντα στον δρόμο του, καταλήγοντας, έπειτα απο μια σεζόν προσαρμογής του Duncan, το 99’ να δίνει στους Spurs το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία τους. Μετά από εκεί λίγο πολύ τα υπόλοιπα είναι γνωστά: το 03’ επιστρέφει και μετά ξανά το 05’ και ξανά και ξανά... 3 Coach of the Year και 5 πρωταθλήματα μέσα σε 20 χρόνια. Σίγουρα εντυπωσιακά, αλλά όχι αυτά που τον καθιστούν ξεχωριστό.
Αυτό που διακρίνει τον Pop και του δίνει μια μοναδική θέση στην ιστορία του πρωταθλήματος, είναι ακριβώς η άρνηση της φιλοσοφίας του πρωταθλήματος. Σε μια βιομηχανία παραγωγής θεάματος ο ιδιόρυθμος προπονητής επιλέγει το αργό, fundamental σύστημα. Πατώντας επάνω στις βασικότερες αρχές του παιχνιδιού σε συνδυασμό με παίκτες υπέρμετρων ικανοτήτων και μηδενικού “στυλ” γυρνάει την πλάτη του σε κάθε είδους φαντασμαγορικής επίθεσης και καταφέρνει να παραμείνει ανταγωνιστικός για 20 χρόνια, διεκδικόντας σχεδόν κάθε φορά το τρόπαιο. Το αποτέλεσμα; Μια ομάδα από μια μουντή πόλη που κανένας δεν συμπαθεί. Ένας προπονητής που αγαπάμε να μισούμε. Η απάντηση του; Τα γυαλιστερά μπιχλιμπίδια στα δάχτυλα της μιας παλάμης του.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να περάσεις από το τόσο απελευθερωμένο παιχνίδι και την εντυπωσιακά ακομπλεξάριστη κουλτούρα του ΝΒΑ και να μην επηρεαστείς έστω και λίγο. Βάζοντας λοιπόν τα αντίβαρα στον συντηριτισμό του Gregg καταλαβαίνουμε ότι είναι το αντιπροσωπευτικότερο κράμα μεταξύ σύγχρονης και παλαιάς φιλοσοφίας:
-Ήταν λοιπόν ο πρώτος γύρος των Playoff του 2008 όταν ο Popovich είχε ταράξει κυριολεκτικά στα φάουλ τον καθόλου εύστοχο Shaquille O’ Neal ιυοθετώντας τη λεγόμενη στρατιγική του “Hack a Shaq”. Όταν γύρισε σε μια συνέντευξη λίγο αργότερα ο δεύτερος χαρακτηρίζοντας τον ως “δειλό” και “αναποτελεσματικό” μαντέψτε τι γύρισε και έκανε στα πρώτα δεύτερα του πρώτου αγώνα της επόμενης σεζόν ο Pop...
-Η έκφανση του αντισυντηριτικού Gregg Popovich παρατηρείται και σε ένα άλλο τομέα του πρωταθλήματος και φυσικά αυτός είναι οι καυστικές του απαντήσεις στις συνεντεύξεις που φέρνουν τους δημοσιογράφους σε αμηχανία:
“Κύριε Popovich 4/22 σουτ μέχρι στιγμής ποιό πιστεύεται ότι είναι το πρόβλημα;” “Μάλλον δεν έμπαινε η μπάλα στο καλάθι...”
...έχοντας αποκλειστεί για 2η φορά στον 1ο γύρο των playoff μέσα σε 2 χρονιές. “Ποπ πιστεύεις η ομάδα σου, χρειάζεται μια ολοκληρωτική αλλαγή για να μπορέσει να διεκδικίσει τίτλο;” “Μόλις έχασα στον πρώτο γύρο δεν πρόκειται να σκεφτώ καμιά ολοκληρωτική αλλαγή, αυτό που σκέφτομαι είναι να πάω να τσιμπήσω τίποτα ή να πιω κανένα (κοιτάζοντας σαρκαστικά τον σπόνσορα της συνέντευξης) Gatorade ξέρω γω...”
“Το ότι χάσατε τα 2 πρώτα παιχνίδια σημαίνει ότι θα πιεστείτε λίγο παραπάνω στο 3ο;” “Λογικά θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι...αυτό λέω να είναι ο στόχος μας. Χριστέ μου...έλεος παιδιά. Σκεφτείται καμιά ερώτηση της προκοπής” “Βρεθήκατε σε παρόμοια θέση με τους Hornets 2 χρόνια πριν...” “Τι! Να σκεφτώ για 2 χρόνια πριν; Οι παίκτες μου είναι ολόκληροι άντρες δεν χρειάζεται να τους απειλώ με το παρελθόν. Άντε καλά μπορεί να τους κάνω κανα motivational speech...”
“Κύριε πρωταθλητή, πείτε μας για τον φλογερό Γαλλόφιλο σας. Την παριζιάνικη τορπίλλη, τον Parker. Μπορεί να συνεχίσει να είναι το βασικό βούτυρο στο ψωμί σας και να μαγειρεύει τους πάντες σε μια μεγάλη μέρα;” Ο Pop γυρνάει στους υπολοίπους... “Που τον βρίκατε αυτόν τον λεσιάρη!;”
“Που πιστεύεται ότι οφείλεται η σημερινή σας νίκη;”
“Πέρασε η μπάλα πολλές φορές από το καλάθι.”
Kαι φυσικά χαρακτηριστικές είναι οι στιχομυθίες του με τον αείμνηστο Craig Sager:
“ME EXEIΣ ΤΥΦΛΩΣΕΙ! ΤΙ ΥΠΈΡΟΧΟ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΘΕΕ ΜΟΥ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΞΩ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΟΥ ΤΩΡΑ!”
Pop: “Πως μπορείς και καλείς τον εαυτό σου επαγγελματία με το τόσο γελοίο κοστούμι που φοράς;”
Craig: “Δεν κοιμήθηκες καλά το βράδυ ε;”
Craig: “Coach οι παίκτες σου έχουν καταπληκτική απόδοση μέχρι στιγμής, σε τι πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;” Pop: “Μάλλον κοιτούσαν το κοστούμι σου”
I want some nasty!
Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα, αυτό που κρατάμε από τον Pop είναι αυτή η χαρακτηριστική του φράση. Η φράση που γράφτηκε στα χρονικά του ΝΒΑ. Η φράση με τον οποία παρακίνησε τους παίκτες του στους τελικούς εναντίον των Heat του Lebron. H φράση η οποία υποδεικνύει ότι γνωρίζει πότε να είναι μετρημένος και πότε να εκτονώνεται. Όταν οι κάμερες δεν τον κοιτάνε, όταν δεν μιλάει δημόσια. Αποκαλύπτει το πραγματικό του πάθος μόνο στους παίκτες του, μόνο στους δικούς του. Χτίζει ένα μαγαλοπρεπές παιχνίδι βασισμένο στην ένταση και όταν αφαιρεί την σκαλωσιά, αυτό που μένει είναι ένα αγέλαστο πρόσωπο, ένας παλαιολιθικός προπονητής, μερικά αργά συστήματα και νίκες...πολλές νίκες.
