No 23 Red...

No 23 Red

Κρατάει την πορτοκαλί Spalding, απαγορευτικά προς τον αντίπαλο... Τον κοιτάει άγρια στα μάτια...

Το ένα πόδι είναι καρφωμένο στο παρκέ... Και το άλλο αρχίζει το χορό... Έναν χορό απρόβλεπτο, με δεκάδες επιλογές, εκατοντάδες κατευθύνσεις, χιλιάδες συνδυασμούς και όταν ξεκινάει, σαν τσιτάχ που ξεκινάει να αρπάξει το θήραμά του, αφήνοντας μόνο σκόνη πίσω του, στην Αφρικανική Σαβάνα, τότε αρχίζει η ορχήστρα. Τότε εμφανίζεται στην σκηνή ο μεγαλύτερος σύγχρονος χορευτής, ο Μιχαήλ Μπαρίσνικωφ του Σικάγο και του κόσμου όλου...

Για τους υπολοίπους, συμπαίκτες και αντιπάλους, ο χρόνος σταματάει...

Και απλά νιώθουν τυχεροί που βρίσκονται στο ίδιο παρκέ. Το σώμα ελίσσεται σαν να βρίσκεται μέσα σε έναν αέρα σε ρευστή κατάσταση. Τεμαχίζει την κίνησή του σε αριστοτεχνικά σκηνοθετημένα Stop-καρέ, που απρόβλεπτα διαδέχονται το ένα το άλλο, μαζί με τον θόρυβο της φωτογραφικής που συμβάλει το κάθε καρέ...

Και μετά... Το πάτημα... Η εκτίναξη... Το σύμπαν σταματάει να διαστέλλεται. Οι κομήτες κόβουν, για να ατενίσουν τον Αδελφό τους...